Bananarama swoimi przebojami podbijała listy przebojów oraz dyskoteki, a „Venus” i „Cruel Summer” stały się międzypokoleniowymi hitami. W tym roku Bananarama zdecydowała się uczcić ponad 40 lat działalności specjalną płytą. Jak zmieniły się wokalistki grupy?
Bananarama, brytyjska formacja, popularna szczególnie w latach 80′ znajduje się w ścisłej czołówce najlepiej sprzedających się kobiecych grup wszech czasów. W tej klasyfikacji ustępuje tylko Spice Girls, Destiny’s Child i TLC.
„Czasy się zmieniają, nie trzeba być już w dużej wytwórni, aby wydawać swoją muzykę. Dotarłyśmy do świetnego momentu kariery. Nigdy nie szłyśmy z trendami, nie patrzyłyśmy, co się sprzeda. Pisałyśmy prosto z serca”
– stwierdziła Dallin w rozmowie z Official Charts.
Wokalistki przyznały też, że w latach 80′ były mocno kategoryzowane jako „słodkie popowe dziewczynki”, co doprowadzało je do furii.
„W latach 80. branża nie była tak otwarta. Musiałyśmy walczyć dwa razy mocniej, ale byłyśmy skupione, na tym, co chcemy robić. Obecnie mamy większą wiedzę i pełną kontrolę nad tym, co nagrywamy”
– wyznała Woodward.
Bananarama. Jak zostały królowymi dyskotek?
W latach 1982-2009 Bananarama umieściła 28 singli w Top 50 brytyjskiej listy przebojów. Ostatnim numerem w czołowej dwudziestce jest „Move in My Direction” – 14. miejsce w 2005 r.
Choć zespół został założony w 1979 r., za oficjalną datę rozpoczęcia działalności przyjmuje się 1981 rok. Skład tworzyły wspomniane: Sarę Dallin i Keren Woodward i Siobhán Fahey, która formację opuściła w 1988 r., rozpoczynając nowe życie w USA, współtworząc duet Shakespears Sister (została też wtedy żoną Davida A. Stewarta, połowy Eurythmics).
Bananarama, działająca obecnie jako duet Sara Dallin – Karen Woodward, w tym roku obchodzi 40-lecie działalności. Wokalistki przyznają, że nie mają zamiaru schodzić ze sceny. Dowodem tego jest wydanie w lipcu tego roku nowej płyty – „Masquerade”.
Album ukazał się specjalnie z okazji jubileuszu grupy. Promował go utwór tytułowy oraz singel „Forever Young”.
W 1981 r. z pomocą byłych muzyków Sex Pistols: Paula Cooka i Steve’a Jonesa (mieszkały nad ich salą prób) dziewczyny zarejestrowały swój pierwszy materiał demo. Pierwszym singlem grupy Bananarama był coverem francusko-brytyjskiego duetu Daniela Vangarde i Jeana Klugera. Piosenka „Aie a Mwana” śpiewana była w języku swahili. Przyjaciółki nie zrezygnowały z oryginalnej wersji i nauczyły się tekstu fonetycznie.
Na zespół zwrócił uwagę słynny Malcolm McLaren, ale ostatecznie nie trafiły one pod skrzydła menedżera Sex Pistols i Adam Ant and the Ants. Za sprawą Terry’ego Halla (eks-The Specials) i jego nowego projektu Fun Boy Three Bananarama wypłynęła na szerokie wody. Ich wspólny utwór „It Ain’t What You Do (It’s the Way That You Do It)” (cover jazzowego nagrania z lat 30.) w 1982 r. dotarł do 5. miejsca brytyjskiej listy przebojów.
Kariera grupy nabrała rozpędu w latach 80., kiedy to w sumie 10 piosenek znalazło się w Top 10 brytyjskiego zestawienia singli, wśród nich m.in. „Robert De Niro’s Waiting…”, „Cruel Summer” (utwór wykorzystany w kultowym filmie „Karate Kid”) i „Venus” (taneczny cover Shocking Blue; jedyny numer 1 w USA).
Siobhan nagrała z Bananaramą jeszcze jeden album „Wow!”, po czym opuściła trio. Na jej miejsce przyjęto Jacquie O’Sullivan, jednak pożegnała się ona z grupą już po wydaniu nowej płyty „Pop Life” (1991). Wówczas Keren Woodward i Sara Dallin postanowiły kontynuować działalność w duecie. Ostatnia dekada XX wieku to jednak chude lata dla Bananaramy, bez echa przeszły też ostatnie studyjne płyty: „Exotica” (2001), „Drama” (2005), „Viva” (2009) i „In Stereo” (2019).
